Mam mieszane uczucia odnośnie nowego dworca w Sopocie. W ogóle, nazywanie tej inwestycji nowym dworcem PKP jest sporym niedomówieniem, bo nie chodzi tu o miejsce, gdzie będą sprzedawane bilety kolejowe i gdzie będzie mieściła się poczekalnia, ale o wielkie centrum biznesowo-handlowe, którego skala przywodzi mi na myśl Centrum Haffnera. Nie mam nic przeciwko postawieniu nowego budynku dla dworca PKP, ten, który jest obecnie, do najpiękniejszych nie należy i jeżeli miałoby go zastąpić coś w bardziej tradycyjnym stylu architektonicznym, to tylko bym się ucieszył. Rzecz w tym, że tu nie chodzi o sam dworzec, ale o cały ciąg 5-6 dużych budynków (zależy jak liczyć), które miałyby powstać tuż przy wyjściu z kolejki, w samym centrum Sopotu.

W zasadzie nie mam też nic przeciwko temu, żeby w okolicy dworca były zlokalizowane jakieś nowe biura, a nawet parę sklepów. Moje wątpliwości budzi jednak to, czy to wszystko musi być takie ogromne. W moim odczuciu atrakcyjność Sopotu polega na jego małej skali, podobnie jak w przypadku Kazimierza nad Wisłą, a nie na monumentalnych rozmiarach, jak w Hong Kongu (też nad morzem). Przez całe stulecia swojej historii, Sopot był maleńką wsią, a potem niewielkim miasteczkiem. Szybko zaczął się rozrastać dopiero po uruchomieniu linii kolejowej, ale zabudowa wszelkich wolnych terenów, bynajmniej nie równa się rozwój. I wcale nie jestem pewien, czy przekształcanie kurortu nad Bałtykiem w centrum administracji i biznesu jest tym, czego oczekują mieszkańcy Sopotu.

Poniżej są dwie wizualizacje, przedstawiające przykładową koncepcję zagospodarowania terenów przy dworcu (to nie jest jeszcze gotowy projekt, ten ma dopiero zaproponować prywatny inwestor, w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego).

A żeby nie było, że jedynie krytykuję plany urzędu miasta, nie proponując nic w zamian, to chciałbym pokazać, jaki Sopot mi się podoba. Wygląda on tak…